Tobias Jesso jr in de Tolhuistuin
Deze dag stond voor mij en de missus gepland voor een bezoek aan nichtje Famke dat inmiddels vier jaar oud is geworden. Omdat we dan dus toch al in Amsterdam moesten zijn hebben we het verjaardagsbezoek gecombineerd met een bezoek aan het ´London Calling Loves Concerto´ aan de Tolhuistuin. Dit festival ter ere van het zestigjarig bestaan van de legendarische platenzaak Concerto. Eigenlijk dus twee verjaardagen in één klap.
De Tolhuistuin
Het is werkelijk een schitterende dag. Hoewel London Calling meestal Paradiso als uitvalsbasis heeft is er gekozen voor de Tolhuistuin. De Tolhuistuin is dead easy te bereiken met het veerpontje achter het Centraal Station. Het oude bedrijfsrestaurant van Shell is hergebruikt als cultureel podium. Het hele gebouw ademt jaren 60 nostalgie uit. Slim genoeg is er niets aan gedaan om die nostalgie uit te roeien. Onder en boven zijn er diverse zaaltjes en boven is er ook nog eens een groot restaurant. In de tuin is een wat groter podium ingericht en er staan allerlei kraampjes met hipstervoedsel.
Tobias jesso Jr
We waren er extra vroeg aan om de openingsact van zondag te zien: Tobias Jesso jr. Zijn muziek stond al weer enige tijd op onze playlist. Hij heeft nog maar één cd uit: ´Goon´. Denk aan John Lennon, Randy Newman, Nilsson, Elton John en Leon Russell. Muziek zonder al te veel poespas, nadruk op stem en piano of stem en gitaar. Als Tobias opkomt is het niet eens zo heel druk voor het zonnige podiumpje. Omdat hij vrij lang is ziet hij er met z´n houthakkershemd uit als een student die per ongeluk de verkeerde ingang heeft genomen en op het podium is beland. Met een glas rode wijn in de hand wordt nonchalant een toast gegeven aan zijn manager die aan de zijkant van het podium met een flesje water staat. TBJR speelt bijna alle nummers van Goon. Af en toe onderbroken door een overvliegend vliegtuig en op de achtergrond fluitende vogeltjes en spelende kinderen. Hij speelt op de piano die hij ook voor de opnames van Goon heeft gebruikt (een behoorlijk bakbeest, ik kan me lichtere instrumenten voorstellen). Naast nummers van Goon speelt hij ook het geweldige ´True Love´ dat alleen nog op internet is te vinden.
Na afloop komen we Tobias nog tegen op het terrein. Hij geeft aan dat het de keuze van de producer was om ´True Love´ niet op Goon te zetten (it´s a long story)…
Na TBJR gaan we met de pont naar een ander Amsterdams feestje. Bij terugkeer is het een stuk drukker op het terrein. We zien de DMA´s, een soort Oasiskloontjes die zeer enthousiaste britpop maken. Net als met de oude britpop is het te omschrijven als 50% muziek en 50% ´cojones´. De jongens ogen zeer jong dus wellicht is dit een belofte voor de toekomst.
Daarna komt ´Best Coast´ dat nog wel aardig is. Het is typisch een festival act van ´leuk om te zien maar als je de volgende dag moet vertellen wat je dan wel hebt gezien dan weet je het niet meer´.
Groenland
Memorabeler is de laatste act die we zien. De Canadese band ´Groenland´. Vreemde bandnaam voor deze quebecois jongens en meisjes. Het blijkt het laatste optreden van hun Europese ´the Chase´ tour te zijn. De zaal vult zich snel met mensen omdat de enthousiaste band zeer aanstekelijke liedjes maakt. Alles aan elkaar gebabbeld door Sarbrina Halde. Af en toe wordt er van instrument gewisseld. Denk aan the Polyphonic Spree of Arcade Fire. Ik kan me voorstellen dat een band na een tour vrij vermoeid is maar hier merken we bij Groenland niets van!
We laten de rest van de bands voor wat het is. Mocht dit festival nog een keer worden georganiseerd dan zijn wij erbij. Maar dan wel de hele dag en misschien de andere dag ook wel!
Foute Wout
