Los Fantasticos
Los Fantasticos
Wanneer we arriveren is de band Los Fantasticos net begonnen met spelen. Deze gasten zien er eerder uit dan Britse punkers of Skamuzikanten dan surfers. Ze spelen een stijl die lijkt op die van Los Coronas (dus met Spaghetti Western invloeden). De muziek klink dan ook meer als soundtrackmuziek dan dansmuziek. Wat ook anders is dan ´reguliere´ surfbands zijn de behoorlijke lange nummers. Natuurlijk worden alle liedjes aangekondigd met een vet Brits accent. Dit is een prima band om mee te beginnen maar het is zeker geen headliner omdat de nummers te lang doorlopen.
Omdat we pas om 19:00 waren binnen gelopen hebben we the Illuminators, the Scrammers en Watang! gemist. Met name die laatste zou de moeite waard zijn geweest. De sfeer vandaag is veel milder dan in 2014. Het lijkt erop dat een groot deel van het publiek gewoon naar binnen is gelopen en niet direct hier is omdat er een surffestival is. De ruimte die bestemd is voor signeersessies en merchandise is behoorlijk leeg. Er is een eenzame DJ die surfplaatjes draait en aan de andere kant is er slechts één verkoopstand en drie tafeltjes voor de merchandise van de bands zelf. Gelukkig heeft de aanwezige dealer wel een behoorlijk goede selectie surfvinyl.
Els-A-Phonics
Els-A-Phonics
Na Los Fantasticos zijn de Els-A-Phonics aan de beurt. Deze vier relaxte Spaanse mannen hebben we al eerder gezien of het Surfer Joe Festival deze zomer. Op dat festival speelden ze op het kleine buitenpodium. Dat was behoorlijk goed maar deze keer zijn ze veeeeeeeel beter! Het meest opvallend is de kale ritmegitarist c.q. volksmenner Juan Diego Sanchis. Hij weet het publiek goed op te fokken. De leadgitarist staat onopvallend in een hoekje te spelen maar er komt ondertussen een geweldige sound uit z´n gitaar. In het midden staat de hippieachtige lange bassist en achter hem zit een superdrummer (ik zag dat hij z´n drumsticks op een jazzmanier vast had dus toen ik hem er later naar vroeg: ´Yes, I like the old style music´.
the Phantom Four
The Phantom Four
Na de Els-A-Phonics komen de onvermijdelijke gastheren van deze avond het podium op: the Phantom Four. Wat kan je nog zeggen over deze band ? Zonder enige twijfel de beste surfgroep van Nederland. In deze show spelen een hoop nieuwe nummers samen met nieuw ritmegitarist Erik. Erik maakte nog niet echt een zekere indruk. Zijn speelstijl is duidelijk anders dan de stijl van zijn voorganger Marnix. Marnix is een meer dynamische speler en Erik is meer in dienst van het ritme. Hierdoor krijgen wij een duidelijke verdeling binnen de band: 3 jongens doen het ritme en je hebt Phantom Frank. Erg leuk dat Erik een Rickenbacker bespeeld. De nieuwe liedjes lijken meer op de liedjes van de oude band van Frank: the Treble Spankers.
Zombierella van de Messer Chups
Messer Chups
Toen kwam het deel waar ik het meest voor vreesde: Messer Chups. Op het Surfer Joe Festival speelden ze op het grote podium en dat viel toen enorm tegen. Vooral de zang van bassiste Zombierella was nu niet bepaald iets dat een surfhart sneller doet kloppen. Een betrouwbare bron gaf aan dat drummer Boris waarschijnlijk iets teveel gedronken had. Dat zou best wel eens waar kunnen zijn omdat zijn opmerkingen gedurende de show behoorlijk hilarisch waren.
Gelukkig konden we het optreden bij Surfer Joe snel vergeten. Het trio Oleg Gitarkin, Zombierella en Dr. Boris gingen als beesten tekeer. De zang van Zombierella was dit keer helemaal niet irritant en was bovendien beperkt. Je kan het recente geluid van Messer Chups het beste omschrijven als hilbilly horrorsurf. Inmiddels is Oleg Gitarkin een oude rot in de surfwereld. Voor het mengen van suf en rockabilly draait hij zijn hand echt niet om. De slechte indruk die we hadden van Zombierella verdwijnt volledig als ze geen water op het podium blijkt te drinken maar Jack Daniels. Die deelt ze vervolgens met het publiek totdat de fles verdwijnt achter de drumkit van Boris. Boris, ja, ja… Ook moet ik kwijt dat Zombierella best wel een goede basspeler is en dat ze het niet per sé hoeft te hebben van haar (prima Betty page-achige) uiterlijk. Het was een goede show zoals je mag verwachten van de Chups
the Barbwires
The Barbwires
De laatste band zijn the Barbwires. Ze komen uit Zweden en zijn maar met z´n drietjes. Een boomlange gitarist knalt de ene na de andere surfhit eruit. Een geweldige band die ook nog eens lang speelt. Eigenlijk had ik deze band liever iets eerder gezien (messer Chups of Les-A-Phonics zouden betere laatste acts zijn geweest). Na enkele toegiften is het afgelopen met het North Sea Surf Festival.
De zaal wordt snel gevuld met totaal ander publiek (denk R&B, denk hip hop). Het surffeest zou worden vervolgd in een totaal andere toko (Maloe Melo) maar helaas konden we daar niet naar toe.
Foute Wout
